OP DE ZEEPKIST: WERKDRUK (3)

In de rubriek Op de zeepkist komen leden van FNV Handel aan het woord over problemen waar zij in hun werk tegenaan lopen. Denk aan onderwerpen als ziekteverzuim, personeelstekorten en de hoogte van het salaris. Deze keer: wat doet werkdruk met je? Aan het woord is Lucas Schaaphok, orderpicker / heftruckchauffeur op het distributiecentrum van Aldi in Groningen.

‘De werkdruk op ons distributiecentrum is zeer, zeer hoog. Het begint al als je binnenkomt, ’s morgens vroeg om half vijf. De werkgever verwacht dat je er dan gelijk staat. Maar eerst moet je nog wel je spullen pakken, je karretje, je warme kleding als je in de koelruimte moet werken, lopen naar je werkplek… Maar dat moeten we kennelijk in onze eigen tijd doen. Om half vijf moét je er staan. Helemaal klaar en voorbereid.’

‘Als je tijdens het werk even met een collega staat te praten, is het al snel: "Hé, wel een beetje doorwerken hoor, niet zo veel kletsen." En als je naar het toilet gaat, gaat loopt de floormanager bijna mee om te klokken hoe lang je weg blijft. Oké, dat was de vorige floormanager, die heeft nu geen leidinggevende functie meer, maar soms is de druk echt schrikbarend gewoon. Bijvoorbeeld als je in de kantine gaat zitten, of even buiten het pand. Dan zie je de leidinggevenden op hun horloge kijken. Intimiderend.’

‘In het verleden kwam je leidinggevende nog wel eens langs met een prestatielijst. Bij goed stond je in het groen en bij rood deed je het slecht. Er werd ook bij verteld of je te veel had stil gestaan. Dat moest je aansporen om het beter te gaan doen.’

‘We hebben ook een nieuwe directeur. Eigenlijk hebben we een vrijwel geheel nieuwe bedrijfsleiding gekregen. Anderhalf jaar nu, schat ik zo. In het begin ging het qua werkdruk wat beter, maar inmiddels nu is het weer keihard doorwerken geblazen.’

‘Als er moet worden overgewerkt dan gebeurt dat vaak zonder overleg. Terwijl in de cao staat dat dit wel moet. Maat hier word je ineens een half of een heel uur langer ingepland. Dat kan toch niet?’

‘Ik heb de mazzel dat ik 55 ben en daarom niet meer hoef over te werken. Dat staat óók in de cao. Maar dan zeggen ze glashard: nee dit is geen overwerk, maar meerwerk en dat mogen we je wel opdragen. Nou niet dus, ik doe daar niet aan mee.’

‘Ik ben soms misschien wat bot in mijn reacties, maar als ik fout zit dan geef ik dat toe. Zo ben ik. Maar ik ben nu eenmaal kaderlid van de vakbond en ken mijn rechten en plichten. Veel collega’s kloppen daarom bij mij aan voor advies. Laatst was er iemand die werd gekort in zijn loon en die mij vroeg wat ‘ie moest doen. Ik zei: "Je moet lid worden van de bond." Ik kan natuurlijk niet persoonlijk alle problemen van mijn collega’s oplossen.’

‘Wat ik nog wel eens doe is de bedrijfsleiding suggesties geven voor verbeteringen op de werkvloer. Over hoe het werk beter en veiliger georganiseerd kan worden. Ik merk dat dat nog heel lastig wordt gevonden. Terwijl het voor iedereen beter is dat er naar de werknemers geluisterd wordt. Daar hebben we nog veel in te verbeteren.’